De contactdag van VGC was weer een feit, en nu enkele weken later ben ik nog aan het nagenieten van deze prachtige dag die weer plaats vond in de meest gemoedelijke sfeer die men zich kan bedenken. Bij de voorinschrijving voor de BBQ wist ik al dat het een succes kon worden want wat een mooie deelnemerslijst ontwikkelde zich dag na dag, de grootste namen in onze hobby werden aangevuld met de meest leergierige enthousiaste grasparkietliefhebbers en verder enkele opmerkelijke gasten uit het buitenland zoals Salva Riambau en Steve Mcgrath, en dat geeft een trotse bestuurder vleugels, ook al was ik nog aan de linkerzijde “vleugellam” zoals één zeer grappige en getalenteerde reporter al eens neerschreef!
Zaterdag met mijn trouwe gulle medewerkers, Daisy en haar mama Lisette, de zaal even mooi opstellen is ondertussen een routine geworden, maar het moet gezegd worden zonder “de Patrik” was het deze keer misschien niet gelukt. Patrik heeft zowat eigenhandig alle tafels, schragen, planken en ander zwaar materiaal voor deze vleugellamme man aangedragen en opgesteld, wat een inzet! Als op zondagmorgen in de vroegte de merels het mooiste lied te berde brengen rijden we in een overvolle auto richting Oelegem en zijn we klaar voor het ontvangst van de deelnemers voor wat een mooie dag zal worden. Het ontvangst bij VGC is er één met koffie en gebak voor iedereen en al gauw zie je dat de deelnemers er echt naar hebben uitgekeken om hun collega kwekers terug te zien en de onderlinge verwelkomingen zijn luidruchtig, soms zeer grappig maar vooral hartelijk en dat is net waar we het voor doen, mensen verbinden!
Als iedereen dan aanwezig is, bijna een zestigtal personen, dan mag ik iedereen van harte welkom heten en overloop ik hoe deze dag verder zal verlopen en bij de aanvang van de eerste voordracht, van onze dierenarts en voordrachtgever Roeland Van Wijnsberghe, gaat het heel even mis. Hoe compatibel onze liefhebbers onderling dan weer zijn, wel onze samengebrachte apparaten zijn dat dan weer niet, en het neemt met veel technisch gesukkel een kwartiertje van onze tijd in. Roeland laat zich hierdoor niet uit het veld slaan en geeft de aanwezigen op zijn eigen duidelijke manier een overzicht van alle mogelijke problemen bij onze grasparkieten. Symptomen, verloop, genezing en preventie, alles komt aan bod en hij kan met de minste moeite de zaal een paar uurtjes boeien met deze materie. Achteraf vertelde Roeland mij dat hij dan ook zeer tevreden was dat hij dit mocht doen voor zo’n zeer geïnteresseerd publiek met de hoop dat dit het welzijn van onze grasparkieten nog meer kan optimaliseren.
Tijdens mijn technisch geklungel was de vogelkeuring al opgang getrokken en had Jac de keurmeesters al aan het werk gezet. Bij gebrek aan een “TT-stelling” moesten de heren het redden met een tafelopstelling maar ook beide heren waren bijzonder meegaand en lieten zich hier niet door ontmoedigen en gaven het beste van hun zelf om de 150 vogels allen te plaatsen volgens de reglementen van NGC. Bij het inbrengen van de vogels had ik al gezien dat de kwaliteit zeer hoog was. Een babykeuring is zowat het moeilijkste dat er is. Han en Frank brachten deze moeilijke taak tot een goed einde en VGC mocht pronken met 8 fijne winnaars. Han, ook namens Frank, wist me te vertellen dat het heel belangrijk is dat men steeds consequent met de plaatsing omgaat, want bij babyshows is de conditie natuurlijk niet altijd bij alle vogels top, in de rui bijvoorbeeld, en dan moet men toch steeds dezelfde normen handhaven wat in de plaatsing soms verwarrend kan zijn, maar dan hadden beide heren wel telkens de bemerkingen op de kooi meegegeven. In ieder geval Han en Frank hebben een mooi werk afgeleverd waarvoor onze oprechte dank, en ze waren verder zeer enthousiast over de hoge kwaliteit van de ingezonden mooie vogels. Proficiat dan ook aan alle deelnemers en winnaars!
Klik op onderstaande foto voor de winnaars:
Deze prachtige fotoreportage is tot stand gekomen door KBOF-fotograaf Nick Michielsen
De opening van de show, en onze BBQ, overlapte elkaar maar dat gaf toch nog wel de nodige tijd aan de deelnemers om de show te bezoeken, natuurlijk in het beste gezelschap van hun vrienden en de vele andere echte kenners die de samengebrachte kwaliteitsvogels wel konden smaken.
Het kon dan ook niet anders dan dat ik de deelnemers uit de showruimte moest terugdrijven naar de grote zaal, daar waar rond twee uur alweer onze volgende gast, Frank Nietgen hen stond op te wachten voor zijn voordracht over de Ino’s. Frank had niet de minste moeite om hun focus terug te verleggen naar zijn voordracht, al werd zijn cadans even onderbroken door een nieuwe technische hapering, “de pil”, de accu, soms ook wel batterij genoemd, van Frank’s micro liet het nu weer op zijn beurt afweten. Ondanks dit kleine heuvel had Frank de zaal ook weer direct op zijn hand en hij maakte er zelfs een zeer gesmaakte interactieve voordracht van, want kooien met vogels en afbeeldingen gingen de zaal rond en dat werd duidelijk gesmaakt door de deelnemers. Frank deed het ook als voordrachtgever hier opnieuw prachtig!
Na een kleine pauze, en u raad het al waar ik de deelnemers kon terugvinden, gingen we van start met de laatste voordrachtgever. Andrew Luke kwam zijn succesverhaal vertellen, een verhaal van een partnership van vader en zoon, een partnership dat hoge ogen gooit in England en ver daar buiten. In zijn eigen rustige stijl bracht ook Andrew het er fantastisch vanaf en mocht ook hij rekenen op een daverend applaus. Andrew wist me onder de pauze te vertellen dat hij onze contactdag een prachtige activiteit vindt, voor hem is één van de belangrijkste doelen in onze hobby de mensen te verbinden! Dat heeft Andrew toch maar mooi gezegd en hij heeft duidelijk de boodschap van VGC absoluut begrepen, want dat is ook onze doelstelling!
Deze formule werkt voor VGC, en met iemand zoals Jac die onze gastsprekers telkens weet te motiveren om op te draven op onze contactdag om hun kennis met ons te delen, dat is onbetaalbaar en Jac heeft ook nu alweer het programma voor 2024 rond, dus safe the date!
Aan het einde van de contactdag zie ik alleen maar lachende gezichten bij onze deelnemers en het afscheid is nog even hartelijk als bij hun aankomst, en dan weet ik het zeker, vandaag hebben we oude vrienden teruggezien, nieuwe vrienden gemaakt maar vooral iedereen de boodschap kunnen meegeven hoe mooi onze fantastische hobby toch wel kan zijn.
Als ik op het einde van de dag de deur achter me dicht trek, en het laatste stof in alle rust neerdaalt en misschien hier en daar nog een laatste druppel zweet moet opdrogen, want dat er hard is gewerkt daar mag je van op aan, dan is een oprechte dank aan mijn medewerkers, Daisy, Lisette en Patrik hier beslist op zijn plaats. En als jij beste deelnemer, dit hebt doorgelezen, sta er dan zelf ook even bij stil, en bedenk hoe belangrijk jouw deelname wel niet was, voor jezelf, voor je collega’s en voor onze mooie fantastische hobby!
Bedankt aan iedereen,
Eric
